The Four Tops – It’s the Same Old Song

Ik heb gisteren voor het eerst de was gedaan in een wasserette gelijk een grote jongen. Alles ging goed. Dat was eerder de verdienste van mijn wederhelft dan die van mij.

De wasmachine maakte loopings aan de lopende band gedurende vijfendertig minuten. Een dik half uur dat ik vulde met de Humo van deze week. Toen ik het interview met Aloe Blacc las, verscheen wonder boven wonder I need a dollar van Aloe Blacc op de radio. Een lied dat mij vooralsnog weinig zegt maar wel een mooi toeval.

In het interview praat Aloe – zo heet geen christenmens – over wat echte soul is. Hij definieert dat als “songs die ongelofelijk swingden” “over ongemakkelijke thema’s.” Ik definieer echte soul tegenwoordig als It’s the Same Old Song van the Four Tops.

Een nummer dat aan de lopende band loopings maakt in mijn hart. Volgens de legende is het geschreven, opgenomen en uitgebracht binnen de vierentwintig uur. Het muzikale equivalent van fast food en toch stilt het de honger.

It’s the Same Old Song dankt zijn titel aan het feit dat de melodie en het akkoordenschema nogal lijken op op die van I Can’t Help Myself (Suger Pie Honey Bunch), de vorige single van the Four Tops. Dubbel ironisch is dat ik bij de intro van It’s the Same Old Song altijd een halve seconde denk dat ik luister naar Under My Thumb van the Rolling Stones, dat een klein jaar jonger is.